ျမန္မာတို႔ သုံးႏႈန္းေၿပာဆိုေနၾကေသာ စကားမ်ားတြင္ တိမ္ၿမဳပ္ ၊ တိမ္ေကာလာခဲ႔
ေသာ ေရွးသုံး ေပါရာဏ စကားမ်ားပါရွိသကဲ႔သို႔ အသစ္အသစ္ တိုးဝင္ေနေသာ ေခတ္ေပၚ
စကားမ်ားကလည္း တစ္ပိုင္းတစ္က႑ ၿဖစ္တည္ေနခဲ႔ေပသည္ ။ ထိုသို႔ အသစ္ဝင္လာေသာ
စကားမ်ားအနက္ အေၾကာင္းသင္႔ရာ ေခၚတြင္ေသာ ဘန္းစကားမ်ားလည္း ပါဝင္လာခဲ႔ေလ
သည္ ။
ဘန္းစကားဆိုေသာ္လည္း ဘန္းစကားအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္ ။
စကားဝွက္ ဘန္းစကား
ဇတ္သဘင္တို႔တြင္ အၿခားလူမ်ား မသိေစရန္ အခ်င္းခ်င္းသာ သိေစေသာ အမွတ္အသား
စကားဝွက္တို႔ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၾကရာမွ အၿခားသူမ်ားကပါ သုံးႏႈန္းေၿပာဆိုလာခဲ႔ေသာ
ဘန္းစကားမ်ဳိးလည္း ရွိေပသည္ ။ ပုံစံအားၿဖင္႔ - ( ေငြ ) - ဝက္
( မင္းသမီး ) - ဗလပ္ပ်ံ
( ဘုန္းၾကီး ) - ေယာပန
( ေစာင္း ) - ေဂါက္
( ထမင္း ) - ပုန္း
( လကၻ္ရည္ ) - ေဒါင္
စသည္ ၿဖစ္ေလသည္ ။ ထိုစကားလုံးတြင္ အဘယ္ေၾကာင္႔ ဤသို႔စြဲေခၚသည္ကို သိရွိနိဳင္သည္လည္းရွိ၍ အသိခက္သည္လည္း ရွိေလသည္ ။
အဆြယ္ ဘန္းစကား
စကားလုံးသစ္မ်ား တီထြင္၍ သုံးစြဲၾကရာတြင္ တစ္စုံတစ္ရာကို ဆြဲယူ၍ သုံးႏႈန္းၿခင္း ၊
ပုံေဆာင္၍ သုံးႏႈန္းၿခင္းၿဖင္႔လည္း ဘန္းစကားမ်ား ေပၚေပါက္လာရေလသည္ ။
ပုံစံအားၿဖင္႔ - ေဝလာေဝး ( လုံးဝကင္းစင္သည္ )
( ကင္းမဲ႔ ေခါင္းပါးသည္ )
ခတ္ကြင္းၿပင္ ( ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္သည္ )
( ဟန္ေရးၿပသည္ )
စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲရာတြင္ ေငြဒဂၤါးတြင္ ဝိတိုရိယ ဘုရင္မေခါင္း ၊ ေဝလမင္းသား
( အက္ဒြပ္ဘုရင္ ) ေခါင္း ၊ ေဂ်ာ႔ဘုရင္ေခါင္း စသည္ၿဖင္႔ ခတ္ႏွိပ္ခဲ႔ရာ ေငြေၾကးတစ္ၿပားမွ
မကပ္ဟူ၍ တင္စားကာ " ေဝလာေဝး " ဟူ၍ သုံးစြဲခဲ႔ေလသည္ ။ ထိုမွတစ္ဆင္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ လုံးဝကင္းရွင္းေၾကာင္းကို တင္စား၍ " သူ႔ကို သနားဖို႔ ေတာ႔ ေဝလာေဝး
ေရာ " စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲလာေလသည္ ။
ထိုနည္းတူပင္ ခတ္ကြင္းၿပင္သည္ဆိုရာ၌ ေလွ၏ခတ္တက္အတြက္ ကြင္းမ်ားခိုင္ခံ႔ေစ
ရန္ ၿပင္္ ဆင္ၿခင္းၿဖင္႔ ေရွ႔တြင္ အားသြန္ခါန္စိုက္ ေလွာ္ခတ္ရန္အတြက္ အသင္႔ၿဖစ္ေစသည္
ကို အေၾကာင္းၿပဳ တင္စား၍ တစ္စုံတစ္ရာအတြက္ အားသစ္ၿပင္ဆင္ေနသည္႔အခါတြင္
ၿဖစ္ေစ ၊ တစ္စုံတစ္ရာ ၿပဳလုပ္ရန္ ဟန္ေရးၿပၿပင္ဆင္ေနသည္႔အခါတြင္ၿဖစ္ေစ တင္စားသုံး
စြဲၾကေလသည္ ။
တင္စားေၿပာဆိုေသာ ဘန္းစကားမ်ားတြင္ မူရင္းစကားစပ္ငုပ္၍ ေႏွာင္းစကားစပ္
တြင္ လိုရင္းအဓိပၸာယ္သာ သက္ဝင္ေလသည္ ။ ပကတိအဓိပၸာယ္မွ လိုရာကိုသာ လႊဲယူ၍
အေၾကာင္းအရာသစ္ေပၚတြင္ တင္စားလိုေပသည္ ။
ဤနည္းၿဖင္႔ စကားလုံးသစ္ ဘန္းစကားမ်ား ေပၚေပါက္လာရေပသည္ ။
စကားပုံဘန္းစကား
ၿမန္မာစကားတြင္ စကားပုံမ်ားကိုလည္း မူရင္းစကားမွ လႊဲယူ၍ အနက္သစ္၌ စပ္ကာ
တင္စားသုံးစြဲေလ႔ ရွိေပေသးသည္ ။ပုံစံအားၿဖင္႔ - ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္သည္ ၊
ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုးသည္ ၊
ဖြတ္မရ ဓားမ ဆုံးသည္ ၊
စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲေလ႔ရွိသည္ ။
လည္ပတ္သူတစ္ဦးေပၚတြင္ ပို၍လည္ပတ္ေအာင္ အနိဳင္ယူလိုက္ေသာအခါတြင္ " ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္သည္ " ဟု ဆိုေလ႔ရွိေပသည္ ။
မေမွ်ာ္လင႔္ဘဲ စြမ္းေဆာင္မႈရွိသူအား ပကတိ အစြမ္းရွိ၍ မဟုတ္ဘဲ ကံအား
ေလ်ာ္စြာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ ေအာင္ၿမင္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေၾကာင္းကို ႏွိမ္႔ခ်လိုေသာအခါ
" ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုးသည္ " ဟု တင္စားသုံးႏႈန္းေလ႔ရွိေပသည္ ။
အက်ဳိးေက်းဇူးသစ္ တစ္စုံတစ္ရာ မရဘဲ မိမိကပင္ နစ္နာဆုံးရံႈးရေသာအခါ
တြင္လည္း " ဖြတ္မရ ဓားမဆုံးသည္ " ဟူ၍ပင္ တင္စားသုံးႏႈန္းၾကေပသည္ ။
ဤသို႔ေသာ တင္စား စကားသစ္မ်ားသည္ ကာလအားေလ်ာ္စြာ ဆန္းသစ္ေပၚလြင္ကာစ၌ ဘန္းစကားအၿဖစ္ ထင္ရွားေလသည္ ။ ကာလၾကာၿမင္႔၍ အသုံး
မ်ားလာေသာအခါ ဘန္းစကားအၿဖစ္မွ အနည္ထိုင္၍ သုံးရိုးသုံးစဥ္စကား ၿဖစ္လာတတ္
ေလသည္ ။
ဘန္းစကားဆိုသည္မွာ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ ၿပည္သူလူထုအမ်ား၏ အသိဥာဏ္မွ
ထုတ္လုပ္၍ မရွိေသးေသာ စကားသစ္အၿဖစ္ ေဖာ္ထုတ္တီထြင္ သုံးစြဲၾကေသာ ေခတ္ေပၚ
စကားမ်ားၿဖစ္ေပသည္ ။ မည္သူမည္ဝါကမွ် ဖန္တီးရမည္ဟူ၍ မသတ္မွတ္နိဳင္ေပ ။ သင္႔
ႏိုးရာကို တစ္စုံတစ္ဦးက ဆြဲေခၚမည္တပ္၍ သုံးလိုက္လွ်င္ အၿခားသူမ်ားက ႏွစ္သက္လက္
ခံ၍ စကားတြင္က်ယ္သည္ ဆိုပါက ဘန္းစကားတစ္ရပ္ ၿဖစ္လာသည္သာ ၿဖစ္ေလသည္ ။
ဘန္းစကားတစ္ရပ္၏ တြင္က်ယ္မႈ ၊ မတြင္က်ယ္မႈ ၊ ၾကာရွည္တည္တ႔ံမႈ ၊ ခ
ဏအတြင္း ပ်က္ကြက္မႈတို႔မွာ လူ႔ေလာကတြင္ အမွတ္မထင္ ၿဖစ္ပ်က္ေနေသာ သေဘာရွိ
ေပသည္ ။
ေယဘုယ်အားၿဖင္႔ အဓိပၸာယ္မေပၚေသာ ဘန္းစကားအနက္ ညစ္ညမ္းေသာ
ဘန္းစကား ၊ မဆီေလ်ာ္ေသာ ဘမ္းစကား ၊ အရသာေလးနက္ သစ္လြင္ၿခင္း မရွိေသာ ဘန္းစကားတို႔သည္ အလ်င္အၿမန္ တိမ္ၿမွဳပ္သြားတတ္သည္သာ ၿဖစ္ေပသည္ ။
သို႔ရာတြင္ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါ၌ ႏႈတ္မတြင္ ၊ အၾကိဳက္မေတြ႔ ၊ မခန္႔ညား၍ စာသုံး
အၿဖစ္ ၊ အရပ္သုံးအၿဖစ္ အလြယ္တကူ လက္မခံနိဳင္ၾကေသးကာမူ တစ္ခ်ိန္တြင္ ထိုစကား
လုံးကိုပင္လွ်င္ တြင္က်ယ္ အၿမစ္တြယ္လာသည္လည္း ရွိနိဳင္ေပသည္ ။ အခ်ဳိ႔မွာလည္း
ရင္းၿမစ္နစ္ငုတ္၍ ဆိုလိုေသာသေဘာ အရိပ္အေငြ႔သာ က်န္ရွိခဲ႔ေပရာ မည္သည္႔စကားမွ
တင္စားစြယ္ပြားသည္ ၊ မည္သည္႔တင္စားမႈမ်ဳိးတြင္ က်န္သည္တို႔ကိုပင္ မေထာက္မွီ
ေတာ႔ပဲ ရွိတတ္ေလသည္ ။ ထိုအခါမ်ဳိးတြင္ ႏႈတ္သံၾကားရာမွ မူရင္းအဓိပၸာယ္ နစ္ငုတ္၍
အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ အသုံးမွားၾကသည္လည္း ရွိေလသည္ ။
မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစ တြင္က်န္ေနခဲ႔ေသာ ဘန္းစကားမ်ားကို တစ္စုတစ္ေပါင္း
တည္း မွတ္သား၍ စနစ္တက် သုံးစြဲၿခင္းၿဖင္႔ ဘာသာစကား၏ ေဝါဟာရ အင္အားကို
တိုးပြားေစနဳိင္မည္သာ ၿဖစ္ေပသည္ ။
ဘန္းစကားမ်ားသည္ အၿမဲတေစအားၿဖင္႔ ထင္ရာကို စြဲဆိုသုံးႏႈန္းထား
သည္႔ ပရမ္းပတာ စကားမ်ားခ်ည္းသာ မဟုတ္ေပ ။ ေခတ္ကာလတြင္ အဓိပၸာယ္မရွိ ဆြဲစပ္ကာ ၊ ရွိၿပီးစကားလုံးကို ပယ္ရွာ၍ သုံးႏႈန္းအစားသြင္းေသာ စကားမ်ဳိးမွာလည္း ၾကာ
ရွည္ခံမည္ မဟုတ္ေပ ။ အမ်ားအားၿဖင္႔ ႏႈတ္တြင္လာခဲ႔ေသာ ဘန္းစကားမ်ားသည္ ႏႈတ္မွ
တစ္ဆင္႔ စာေပေပၚတြင္လည္း စြဲဝင္တြင္က်ယ္လာတတ္ေပသည္ ။ ဘန္းစကားမ်ားကို ေလ႔လာၿခင္းၿဖင္႔ ၁ ။ ဥပစာ ၊ ဥပမာ ဖန္တီးပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၂ ။ လူမႈေလာက အရပ္ရပ္၌ စူးစမ္းက်က္စားပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၃ ။ လူတို႔ဥာဏ္နက္နဲစြာ ကြန္႔ဆန္းပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၄ ။ အရိုင္းကို အယဥ္ဆင္၍ နားဝင္ခ်ဳိသာေအာင္ သုံးစြဲပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၅ ။ ေဝါဟာရ နယ္ပယ္ၿဖန္႔ခ်ဲ႕ပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၆ ။ ေဝါဟာရ အရင္းခံ၍ ေပၚေပါက္လာပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၇ ။ ေဝါဟာရတစ္ခု၏ အတိမ္အနက္ သေဘာေရာက္ပုံကိုလည္းေကာင္း ေစ႔ငုစြာ သုံးသပ္
ဆင္ၿခင္နိဳင္ေပလိမ္႔မည္ ၿဖစ္ေပသည္ ။
ဘန္းစကားတို႔သည္ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတည္း၏ ၾကံစည္တီထြင္ၿခင္းမွ်လည္း မဟုတ္ေပ ။ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ အနည္းငယ္ တင္စားသုံးႏႈန္းခ်က္မ်ားၿဖစ္၍ ေသခ်ာစြာ
ေလ႔လာမည္ဆိုပ္က စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိနိဳင္၏ ။
စာေရးရာတြင္ၿဖစ္ေစ ၊ စကားေၿပာရာတြင္ၿဖစ္ေစ ၊ စာလုံးမ်ားကို တသမတ္တည္း
သုံးစြဲသည္ထက္ ဆီေလွ်ာ္ရာေနရာတို႔တြင္ ဘန္းစကားမ်ားကို ညွပ္သြင္း သုံးႏႈန္းၿခင္းၿဖင္႔
အဓိပၸာယ္ ထိေရာက္ေလးနက္ေစနဳိင္ေပသည္ ။
ပုံစံအားၿဖင္႔.... " သူသည္ ခရီးလမ္းမ်ားတတ္သူ ၿဖစ္သည္ " ဟူ၍ ေရးသည္ထက္ " သူသည္ ေၿခရွည
တတ္သည္ " ဟူ၍ ေရးၿခင္းၿဖင္႔ ထိေရာက္ေလးနက္ ေစနဳိင္ေပသည္ ။
သို႔ရာတြင္.....
" အလုပ္ၾကိဳးစားေလေအာင္ အား လႈ႔ံေဆာ္ရန္လိုသည္ " ဟူ၍ ေရးရမည္႔ေနရာတြင္
" အလုပ္ၾကိဳးစားေလေအာင္ ေဘးတီးေပးရန္ လိုသည္ " ဟူ၍ ေရးပါမူကား ခန္႔ၿငားေလး
နက္ၿခင္း ရွိလိမ္႔မည္ မဟုတ္ေပ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘန္းစကားမ်ားကို ေနရာဌာန အားေလ်ာ္စြာ
ႏိႈင္းဆဆင္ၿခင္၍ ထိုက္ေလ်ာ္စြာ အသုံးၿပဳတတ္ရန္လည္း လိုေပေသးသည္ ။ ေပၚထြက္
လာေသာ ဘန္းစကားမ်ားကိုလည္း သုံးသင္႔သုံးထိုက္မွ စိစစ္သုံးစြဲရန္ သတိၿပဳသင္႔ေပ
သည္ ။
ေသာ ေရွးသုံး ေပါရာဏ စကားမ်ားပါရွိသကဲ႔သို႔ အသစ္အသစ္ တိုးဝင္ေနေသာ ေခတ္ေပၚ
စကားမ်ားကလည္း တစ္ပိုင္းတစ္က႑ ၿဖစ္တည္ေနခဲ႔ေပသည္ ။ ထိုသို႔ အသစ္ဝင္လာေသာ
စကားမ်ားအနက္ အေၾကာင္းသင္႔ရာ ေခၚတြင္ေသာ ဘန္းစကားမ်ားလည္း ပါဝင္လာခဲ႔ေလ
သည္ ။
ဘန္းစကားဆိုေသာ္လည္း ဘန္းစကားအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္ ။
စကားဝွက္ ဘန္းစကား
ဇတ္သဘင္တို႔တြင္ အၿခားလူမ်ား မသိေစရန္ အခ်င္းခ်င္းသာ သိေစေသာ အမွတ္အသား
စကားဝွက္တို႔ၿဖင္႔ ေၿပာဆိုၾကရာမွ အၿခားသူမ်ားကပါ သုံးႏႈန္းေၿပာဆိုလာခဲ႔ေသာ
ဘန္းစကားမ်ဳိးလည္း ရွိေပသည္ ။ ပုံစံအားၿဖင္႔ - ( ေငြ ) - ဝက္
( မင္းသမီး ) - ဗလပ္ပ်ံ
( ဘုန္းၾကီး ) - ေယာပန
( ေစာင္း ) - ေဂါက္
( ထမင္း ) - ပုန္း
( လကၻ္ရည္ ) - ေဒါင္
စသည္ ၿဖစ္ေလသည္ ။ ထိုစကားလုံးတြင္ အဘယ္ေၾကာင္႔ ဤသို႔စြဲေခၚသည္ကို သိရွိနိဳင္သည္လည္းရွိ၍ အသိခက္သည္လည္း ရွိေလသည္ ။
အဆြယ္ ဘန္းစကား
စကားလုံးသစ္မ်ား တီထြင္၍ သုံးစြဲၾကရာတြင္ တစ္စုံတစ္ရာကို ဆြဲယူ၍ သုံးႏႈန္းၿခင္း ၊
ပုံေဆာင္၍ သုံးႏႈန္းၿခင္းၿဖင္႔လည္း ဘန္းစကားမ်ား ေပၚေပါက္လာရေလသည္ ။
ပုံစံအားၿဖင္႔ - ေဝလာေဝး ( လုံးဝကင္းစင္သည္ )
( ကင္းမဲ႔ ေခါင္းပါးသည္ )
ခတ္ကြင္းၿပင္ ( ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္သည္ )
( ဟန္ေရးၿပသည္ )
စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲရာတြင္ ေငြဒဂၤါးတြင္ ဝိတိုရိယ ဘုရင္မေခါင္း ၊ ေဝလမင္းသား
( အက္ဒြပ္ဘုရင္ ) ေခါင္း ၊ ေဂ်ာ႔ဘုရင္ေခါင္း စသည္ၿဖင္႔ ခတ္ႏွိပ္ခဲ႔ရာ ေငြေၾကးတစ္ၿပားမွ
မကပ္ဟူ၍ တင္စားကာ " ေဝလာေဝး " ဟူ၍ သုံးစြဲခဲ႔ေလသည္ ။ ထိုမွတစ္ဆင္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ လုံးဝကင္းရွင္းေၾကာင္းကို တင္စား၍ " သူ႔ကို သနားဖို႔ ေတာ႔ ေဝလာေဝး
ေရာ " စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲလာေလသည္ ။
ထိုနည္းတူပင္ ခတ္ကြင္းၿပင္သည္ဆိုရာ၌ ေလွ၏ခတ္တက္အတြက္ ကြင္းမ်ားခိုင္ခံ႔ေစ
ရန္ ၿပင္္ ဆင္ၿခင္းၿဖင္႔ ေရွ႔တြင္ အားသြန္ခါန္စိုက္ ေလွာ္ခတ္ရန္အတြက္ အသင္႔ၿဖစ္ေစသည္
ကို အေၾကာင္းၿပဳ တင္စား၍ တစ္စုံတစ္ရာအတြက္ အားသစ္ၿပင္ဆင္ေနသည္႔အခါတြင္
ၿဖစ္ေစ ၊ တစ္စုံတစ္ရာ ၿပဳလုပ္ရန္ ဟန္ေရးၿပၿပင္ဆင္ေနသည္႔အခါတြင္ၿဖစ္ေစ တင္စားသုံး
စြဲၾကေလသည္ ။
တင္စားေၿပာဆိုေသာ ဘန္းစကားမ်ားတြင္ မူရင္းစကားစပ္ငုပ္၍ ေႏွာင္းစကားစပ္
တြင္ လိုရင္းအဓိပၸာယ္သာ သက္ဝင္ေလသည္ ။ ပကတိအဓိပၸာယ္မွ လိုရာကိုသာ လႊဲယူ၍
အေၾကာင္းအရာသစ္ေပၚတြင္ တင္စားလိုေပသည္ ။
ဤနည္းၿဖင္႔ စကားလုံးသစ္ ဘန္းစကားမ်ား ေပၚေပါက္လာရေပသည္ ။
စကားပုံဘန္းစကား
ၿမန္မာစကားတြင္ စကားပုံမ်ားကိုလည္း မူရင္းစကားမွ လႊဲယူ၍ အနက္သစ္၌ စပ္ကာ
တင္စားသုံးစြဲေလ႔ ရွိေပေသးသည္ ။ပုံစံအားၿဖင္႔ - ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္သည္ ၊
ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုးသည္ ၊
ဖြတ္မရ ဓားမ ဆုံးသည္ ၊
စသည္ၿဖင္႔ သုံးစြဲေလ႔ရွိသည္ ။
လည္ပတ္သူတစ္ဦးေပၚတြင္ ပို၍လည္ပတ္ေအာင္ အနိဳင္ယူလိုက္ေသာအခါတြင္ " ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္သည္ " ဟု ဆိုေလ႔ရွိေပသည္ ။
မေမွ်ာ္လင႔္ဘဲ စြမ္းေဆာင္မႈရွိသူအား ပကတိ အစြမ္းရွိ၍ မဟုတ္ဘဲ ကံအား
ေလ်ာ္စြာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ ေအာင္ၿမင္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေၾကာင္းကို ႏွိမ္႔ခ်လိုေသာအခါ
" ၾကက္ကန္း ဆန္အိုးတိုးသည္ " ဟု တင္စားသုံးႏႈန္းေလ႔ရွိေပသည္ ။
အက်ဳိးေက်းဇူးသစ္ တစ္စုံတစ္ရာ မရဘဲ မိမိကပင္ နစ္နာဆုံးရံႈးရေသာအခါ
တြင္လည္း " ဖြတ္မရ ဓားမဆုံးသည္ " ဟူ၍ပင္ တင္စားသုံးႏႈန္းၾကေပသည္ ။
ဤသို႔ေသာ တင္စား စကားသစ္မ်ားသည္ ကာလအားေလ်ာ္စြာ ဆန္းသစ္ေပၚလြင္ကာစ၌ ဘန္းစကားအၿဖစ္ ထင္ရွားေလသည္ ။ ကာလၾကာၿမင္႔၍ အသုံး
မ်ားလာေသာအခါ ဘန္းစကားအၿဖစ္မွ အနည္ထိုင္၍ သုံးရိုးသုံးစဥ္စကား ၿဖစ္လာတတ္
ေလသည္ ။
ဘန္းစကားဆိုသည္မွာ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ ၿပည္သူလူထုအမ်ား၏ အသိဥာဏ္မွ
ထုတ္လုပ္၍ မရွိေသးေသာ စကားသစ္အၿဖစ္ ေဖာ္ထုတ္တီထြင္ သုံးစြဲၾကေသာ ေခတ္ေပၚ
စကားမ်ားၿဖစ္ေပသည္ ။ မည္သူမည္ဝါကမွ် ဖန္တီးရမည္ဟူ၍ မသတ္မွတ္နိဳင္ေပ ။ သင္႔
ႏိုးရာကို တစ္စုံတစ္ဦးက ဆြဲေခၚမည္တပ္၍ သုံးလိုက္လွ်င္ အၿခားသူမ်ားက ႏွစ္သက္လက္
ခံ၍ စကားတြင္က်ယ္သည္ ဆိုပါက ဘန္းစကားတစ္ရပ္ ၿဖစ္လာသည္သာ ၿဖစ္ေလသည္ ။
ဘန္းစကားတစ္ရပ္၏ တြင္က်ယ္မႈ ၊ မတြင္က်ယ္မႈ ၊ ၾကာရွည္တည္တ႔ံမႈ ၊ ခ
ဏအတြင္း ပ်က္ကြက္မႈတို႔မွာ လူ႔ေလာကတြင္ အမွတ္မထင္ ၿဖစ္ပ်က္ေနေသာ သေဘာရွိ
ေပသည္ ။
ေယဘုယ်အားၿဖင္႔ အဓိပၸာယ္မေပၚေသာ ဘန္းစကားအနက္ ညစ္ညမ္းေသာ
ဘန္းစကား ၊ မဆီေလ်ာ္ေသာ ဘမ္းစကား ၊ အရသာေလးနက္ သစ္လြင္ၿခင္း မရွိေသာ ဘန္းစကားတို႔သည္ အလ်င္အၿမန္ တိမ္ၿမွဳပ္သြားတတ္သည္သာ ၿဖစ္ေပသည္ ။
သို႔ရာတြင္ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါ၌ ႏႈတ္မတြင္ ၊ အၾကိဳက္မေတြ႔ ၊ မခန္႔ညား၍ စာသုံး
အၿဖစ္ ၊ အရပ္သုံးအၿဖစ္ အလြယ္တကူ လက္မခံနိဳင္ၾကေသးကာမူ တစ္ခ်ိန္တြင္ ထိုစကား
လုံးကိုပင္လွ်င္ တြင္က်ယ္ အၿမစ္တြယ္လာသည္လည္း ရွိနိဳင္ေပသည္ ။ အခ်ဳိ႔မွာလည္း
ရင္းၿမစ္နစ္ငုတ္၍ ဆိုလိုေသာသေဘာ အရိပ္အေငြ႔သာ က်န္ရွိခဲ႔ေပရာ မည္သည္႔စကားမွ
တင္စားစြယ္ပြားသည္ ၊ မည္သည္႔တင္စားမႈမ်ဳိးတြင္ က်န္သည္တို႔ကိုပင္ မေထာက္မွီ
ေတာ႔ပဲ ရွိတတ္ေလသည္ ။ ထိုအခါမ်ဳိးတြင္ ႏႈတ္သံၾကားရာမွ မူရင္းအဓိပၸာယ္ နစ္ငုတ္၍
အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ အသုံးမွားၾကသည္လည္း ရွိေလသည္ ။
မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစ တြင္က်န္ေနခဲ႔ေသာ ဘန္းစကားမ်ားကို တစ္စုတစ္ေပါင္း
တည္း မွတ္သား၍ စနစ္တက် သုံးစြဲၿခင္းၿဖင္႔ ဘာသာစကား၏ ေဝါဟာရ အင္အားကို
တိုးပြားေစနဳိင္မည္သာ ၿဖစ္ေပသည္ ။
ဘန္းစကားမ်ားသည္ အၿမဲတေစအားၿဖင္႔ ထင္ရာကို စြဲဆိုသုံးႏႈန္းထား
သည္႔ ပရမ္းပတာ စကားမ်ားခ်ည္းသာ မဟုတ္ေပ ။ ေခတ္ကာလတြင္ အဓိပၸာယ္မရွိ ဆြဲစပ္ကာ ၊ ရွိၿပီးစကားလုံးကို ပယ္ရွာ၍ သုံးႏႈန္းအစားသြင္းေသာ စကားမ်ဳိးမွာလည္း ၾကာ
ရွည္ခံမည္ မဟုတ္ေပ ။ အမ်ားအားၿဖင္႔ ႏႈတ္တြင္လာခဲ႔ေသာ ဘန္းစကားမ်ားသည္ ႏႈတ္မွ
တစ္ဆင္႔ စာေပေပၚတြင္လည္း စြဲဝင္တြင္က်ယ္လာတတ္ေပသည္ ။ ဘန္းစကားမ်ားကို ေလ႔လာၿခင္းၿဖင္႔ ၁ ။ ဥပစာ ၊ ဥပမာ ဖန္တီးပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၂ ။ လူမႈေလာက အရပ္ရပ္၌ စူးစမ္းက်က္စားပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၃ ။ လူတို႔ဥာဏ္နက္နဲစြာ ကြန္႔ဆန္းပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၄ ။ အရိုင္းကို အယဥ္ဆင္၍ နားဝင္ခ်ဳိသာေအာင္ သုံးစြဲပုံကို လည္းေကာင္း ၊
၅ ။ ေဝါဟာရ နယ္ပယ္ၿဖန္႔ခ်ဲ႕ပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၆ ။ ေဝါဟာရ အရင္းခံ၍ ေပၚေပါက္လာပုံကိုလည္းေကာင္း ၊
၇ ။ ေဝါဟာရတစ္ခု၏ အတိမ္အနက္ သေဘာေရာက္ပုံကိုလည္းေကာင္း ေစ႔ငုစြာ သုံးသပ္
ဆင္ၿခင္နိဳင္ေပလိမ္႔မည္ ၿဖစ္ေပသည္ ။
ဘန္းစကားတို႔သည္ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတည္း၏ ၾကံစည္တီထြင္ၿခင္းမွ်လည္း မဟုတ္ေပ ။ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ အနည္းငယ္ တင္စားသုံးႏႈန္းခ်က္မ်ားၿဖစ္၍ ေသခ်ာစြာ
ေလ႔လာမည္ဆိုပ္က စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိနိဳင္၏ ။
စာေရးရာတြင္ၿဖစ္ေစ ၊ စကားေၿပာရာတြင္ၿဖစ္ေစ ၊ စာလုံးမ်ားကို တသမတ္တည္း
သုံးစြဲသည္ထက္ ဆီေလွ်ာ္ရာေနရာတို႔တြင္ ဘန္းစကားမ်ားကို ညွပ္သြင္း သုံးႏႈန္းၿခင္းၿဖင္႔
အဓိပၸာယ္ ထိေရာက္ေလးနက္ေစနဳိင္ေပသည္ ။
ပုံစံအားၿဖင္႔.... " သူသည္ ခရီးလမ္းမ်ားတတ္သူ ၿဖစ္သည္ " ဟူ၍ ေရးသည္ထက္ " သူသည္ ေၿခရွည
တတ္သည္ " ဟူ၍ ေရးၿခင္းၿဖင္႔ ထိေရာက္ေလးနက္ ေစနဳိင္ေပသည္ ။
သို႔ရာတြင္.....
" အလုပ္ၾကိဳးစားေလေအာင္ အား လႈ႔ံေဆာ္ရန္လိုသည္ " ဟူ၍ ေရးရမည္႔ေနရာတြင္
" အလုပ္ၾကိဳးစားေလေအာင္ ေဘးတီးေပးရန္ လိုသည္ " ဟူ၍ ေရးပါမူကား ခန္႔ၿငားေလး
နက္ၿခင္း ရွိလိမ္႔မည္ မဟုတ္ေပ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘန္းစကားမ်ားကို ေနရာဌာန အားေလ်ာ္စြာ
ႏိႈင္းဆဆင္ၿခင္၍ ထိုက္ေလ်ာ္စြာ အသုံးၿပဳတတ္ရန္လည္း လိုေပေသးသည္ ။ ေပၚထြက္
လာေသာ ဘန္းစကားမ်ားကိုလည္း သုံးသင္႔သုံးထိုက္မွ စိစစ္သုံးစြဲရန္ သတိၿပဳသင္႔ေပ
သည္ ။
No comments:
Post a Comment